Pracownicy tymczasowi, obok osób samozatrudnionych oraz na umowach tzw. śmieciowych, są grupą najbardziej dotkniętą kryzysem wywołanym pandemią. Tarcza antykryzysowa nie brała pod uwagę tej formy zatrudnienia, gdzie przestój występował nie u pracodawcy, czyli agencji, a u pracodawcy-użytkownika. Jednak wyrok Sądu Najwyższego z ubiegłego roku zakwestionował mechanizm, polegający na naprzemiennym zatrudnianiu pracowników tymczasowych przez bliźniacze spółki tworzone przez agencje zatrudniania. mówiąc wprost, że stanowi on obejście prawa.
Chodzi o wyrok SN (III UK 84/18) – W sytuacji, gdy pracodawca-użytkownik zatrudnia tego samego pracownika tymczasowego przez okres powyżej 18 miesięcy, ale dokonuje tego przez różne agencje pracy tymczasowej powiązane kapitałowo lub osobowo, możemy uznać, że głównym pracodawcą takiego pracownika nie jest agencja pracy tymczasowej, a właśnie firma, w której pracownik świadczy pracę.
Jak podaje portal money.pl mało kto wie o tej możliwości dochodzenia swoich praw, a przecież na podstawie tego orzeczenia pracownik któremu w nieskończoność przedłużano umowy w spółkach- córkach agencji, ma prawo wystąpić do pracodawcy-użytkownika z roszczeniem o wypłatę zaległych należności.