Dolnośląska Solidarność, przedstawiciele zakładów pracy, przyjaciele i parafianie w 18-tą rocznicę śmierci ks. Adama Wiktora modlili się w jego intencjach, oraz za Ojczyznę, związek zawodowy i świat ludzi pracy.
Duszpasterz stanu wojennego, opiekun internowanych i więzionych, kapłan rodzin, jezuita niezłomny to tylko kilka określeń na jakie zasłużył sobie ojciec Adam Wiktor podczas dziewięcioletniej posługi we wrocławskiej parafii p.w. Klemensa Dworzaka. Jako proboszcz za PRL-u prowadził katechizację dzieci i młodzieży przy kościele, radował się wyborem Karola Wojtyły na papieża. W 1980 przeżywał strajki w zakładach przy ul. Grabiszyńskiej a następnie doświadczył osobiście smutnych dni stanu wojennego. W tym czasie kościół przy Alei Pracy stał się miejscem, w którym „wszyscy czuliśmy się wolni” wspominają parafianie. Światło wolności promieniowało na Duszpasterstwo Ludzi Pracy, na zdelegalizowaną Solidarność i całą opozycję, na młodzież szukającą prawdziwych autorytetów – wspominają parafianie. W tym roku upłynie 30 lat od przeniesienia z Wrocławia do Nowego Sącza. Za rok będzie okrągły jubileusz objęcia funkcji proboszcza 40 lat u Klemensa Dworzaka. Natomiast w 2019 będziemy wspominać 20 rocznicę zakończenia jego ziemskiej posługi. Jednak już w marcu do kościoła trafią relikwie duszpasterza Solidarność błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki, które będą umieszczone obok relikwii świętego Jana Pawła II zapowiedział ojciec Janusz Śliwa, który wraz z księdzem Stanisławem Pawlaczkiem koncelebrował mszę świętą w 18 rocznicę śmierci. Będzie to kolejna okazja podziękowania za „posługę ludzi, którzy czasami mówili za nas, najczęściej do nas, a dzięki nim możemy stawać się lepsi”. Taką definicję roli świętych i błogosławionych Polaków wygłosił wiele lat temu ojciec Adam Wiktor podczas spotkania z młodzieżą.tb