4 sierpnia 1944 roku, zginął w powstaniu Krzysztof Kamil Baczyński. Urodzony 22 stycznia 1921 roku, zaliczany do przedstawicieli Kolumbów, czyli m.in. młodych poetów urodzonych w okolicach 1920 roku i wchodzących w dorosłe życie w latach II wojny światowej. To wojna i przeżycia z nią związane miały największy wpływ na ich twórczość.

Baczyński był żołnierzem AK i podharcmistrzem Szarych Szeregów. Podczas Powstania Warszawskiego służył w batalionie „Parasol”, w którym podczas służby znalazł śmierć.

Uważany za jednego z najwybitniejszych poetów okresu okupacji.

Oto jeden z jego wierszy

Pocałunek

Dniem czy nocą idziemy wytrwali,

w bitwach ogień hartuje nam pierś,

myśmy dawno już drogę wybrali,

jeśli nawet powiedzie – przez śmierć.

Więc naprzód, niech broń rozdziera,

niech kula szyje jak nić,

trzeba nam teraz umierać,

by Polska umiała znów żyć.

Bo czy las nam zahuczy jak morze,

czy w bruk miasta uderza nasz krok,

W nasłuch sercach trzepocze sie orzeł,

każdy pancerz przepali nasz wzrok.