Według oceny Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) kryzys gospodarczy i kryzys zatrudnienia wywołany przez pandemię COVID-19 może zwiększyć globalne bezrobocie o prawie 25 milionów.
Jeżeli jednak dojdzie do skoordynowanej na szczeblu międzynarodowym reakcji politycznej, jak to miało miejsce podczas światowego kryzysu finansowego w latach 2008/9, to wpływ na globalne bezrobocie może być znacznie mniejszy.
Wstępna nota oceniająca skutki COVID-19 na świat pracy wzywa do podjęcia pilnych, szeroko zakrojonych i skoordynowanych środków w ramach trzech filarów: ochrony pracowników w miejscu pracy, stymulowania gospodarki i zatrudnienia.
Środki te obejmują rozszerzenie ochrony socjalnej, wspieranie utrzymania zatrudnienia (tj. praca w niepełnym wymiarze godzin, płatne urlopy, inne dotacje) oraz ulgi finansowe i podatkowe, w tym dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Ponadto w nocie zaproponowano środki polityki fiskalnej i pieniężnej oraz wsparcie kredytowe i finansowe dla konkretnych sektorów gospodarki.
Jednocześnie MOP przewiduje, że ubóstwo osób pracujących również znacznie wzrośnie, ponieważ “obciążenie dochodów wynikające ze spadku aktywności gospodarczej zdewastuje pracowników znajdujących się blisko lub poniżej granicy ubóstwa”. MOP szacuje, że od 8,8 do 35 mln dodatkowych osób na świecie będzie dotkniętych ubóstwem osób pracujących, w porównaniu z pierwotnymi szacunkami na 2020 r. (które przewidywały spadek o 14 mln na całym świecie).