Wakacje… Słońce, plaża, morze (albo góry, jezioro, czy co tam jeszcze – jak, kto woli). Sielanka po prostu.

A i mecze! Polska reprezentacja gra, jak nigdy. No może tylko niektórym sukcesy piłkarzy nie w smak, no bo reprezentują przecież faszystowskie państwo i jeszcze wygrywają! Sieją „kaczystowską” zarazę! No to się Angole wkurzyli. I sobie „wyszli”…

Byli nawet tacy, co nawoływali do bojkotu reprezentacji „tego” państwa… A niejaki Petru Ryszard w czasie meczu Polska – Niemcy dumnie prezentował założoną na wydatny tors koszulkę reprezentacji Niemiec!

Ale, co tam… Zejdźmy na ziemię. I zajmijmy się ważnymi (wedle oczywiście mojej oceny) sprawami – koleją.

Wielu Czytelników „Wolnej Drogi” w rubryce „Halo, tu redakcja…” zapytuje, co z „Dobrą zmianą” na kolei. I słusznie pytają, bo dookoła ma być po nowemu, a co z kolejami żelaznymi…?

W okresie wakacyjnym właśnie będę chciał co nieco o tych zmianach pisać. I nie żebym miał się mądrzyć, ale spróbuję nakreślić moją (naszą, bo to efekt dysputy pewnego środowiska, które chce rzeczywistych zmian) wizję kolei po nowemu…

No to zaczynamy…

Sfera działalności regionalnej Spółki

PKP SA posiada linie kolejowe, które podlegają likwidacji lub zostały już zlikwidowane, a na których występuje jeszcze infrastruktura kolejowa. Do wyżej wymienionych można zaliczyć linie kolejowe, które są wykorzystywane wyłącznie sporadycznie na potrzeby przewozu towarowego.

Spółka zmierza do sprzedaży majątku zlokalizowanego na nieruchomościach ze zlikwidowanymi liniami kolejowymi, a następnie nieodpłatne przekazanie tych nieruchomości w oparciu o normę prawną zawartą w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe: Mienie PKP SA może być przekazane nieodpłatnie, w drodze umowy, na własność jednostkom samorządu terytorialnego, na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu zadań własnych tych jednostek w dziedzinie transportu.

Wszystko to skutkuje nieodwracalnymi konsekwencjami w zakresie możliwości wykorzystania tych nieruchomości na dotychczasowe cele:

w ramach likwidacji linii kolejowych często następuje fizyczny demontaż i sprzedaż jej elementów jako złom;

traci się możliwość gospodarczego ich wykorzystania przez spółkę;

nieodpłatnie przekazuje się nieruchomości na cele własne jednostek, które służyć mają wykonywaniu ich zadań w dziedzinie transportu, co nie zawsze, a raczej rzadko skutkuje utrzymaniem dotychczasowego charakteru tych nieruchomości; za odpowiednie przeznaczenie uznaje się bowiem ścieżki rowerowe, drogi etc.

Do rozważenia pozostaje zmiana tej praktyki poprzez przyjęcie założeń kolejowych połączeń regionalnych.

Jej celem byłoby przyjęcie, że Spółka zamiast likwidacji linii może współtworzyć kolej regionalną wraz z najbardziej zainteresowanymi takim rozwiązaniem jednostkami samorządu terytorialnego.

Winno to rzutować na rozwój regionalnej infrastruktury przewozowej. Jej wyrazem jest koncepcja tworzenia miejsc „parkuj i jedź”, oparta na ograniczeniu ruchu kołowego w miastach, zwłaszcza jego zastąpienia poprzez szybsze, bezkolizyjne przejazdy podmiejskich tras szynowych.

Koncepcja winna przewidywać udział Spółki PKP SA, PKP PLK oraz jednostki samorządu terytorialnego we wspólnym odtworzeniu i utrzymywaniu takich linii.

Zapewni to reaktywację połączeń, gospodarcze wykorzystanie mienia Spółki, przychody z infrastruktury dworcowej, przychody z działalności przewozowej.

Takie działania pozwolą zmienić filozofię podejścia do Klienta PKP, czyli podróżnego. Pozwoli to otworzyć i ponownie oddać budynki dworców kolejowych właśnie dla podróżnych, aby mogli korzystać z niezbędnej infrastruktury, stworzonej wszak przede wszystkim dla Klientów kolei; uruchomić wszędzie tam, gdzie to możliwe, kasy biletowe; stworzyć podstawy do budowy platformy sprzedażowej, jako jeden wspólny bilet dla wszystkich przewoźników, tak aby zdjąć z podróżnego mało komfortowy obowiązek śledzenia zmieniającej się listy przewoźników; zbudować w porozumieniu z samorządem, oparte o infrastrukturę dworców kolejowych, lokalne centra przesiadkowe dla różnego rodzaju transportu.

C.d.n.